هذر
لغت نامه دهخدا
هذر. [ هََ ذَ ] ( ع مص ) بیهوده و باطل شدن کلام کسی. ( منتهی الارب ). بسیار شدن باطل و خطا در کلام کسی. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) بسیار هیچکاره و بلایه.( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || سخن بیهوده و ردی. ( منتهی الارب ). هذیان. ( ناظم الاطباء ).
هذر. [ هََ ذِ ] ( ع ص ) بسیارسخن و بیهوده گوی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هذر. [ هََ ذُ ] ( ع ص ) مرد بسیارسخن و بیهوده گوی.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به هَذّار شود.
فرهنگ فارسی
مرد بسیار سخن و بیهوده گوی
فرهنگ معین
(هَ ذَ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) پریشان گفتن ، سخن باطل گفتن . ۲ - (اِ. ) سخن بیهوده .
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید