هدن
لغت نامه دهخدا
هدن. [ هَُ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ هدنة. ( منتهی الارب ).
هدن. [ هَُ ]( ع اِ ) صلح. ( غیاث ، از منتخب ). رجوع به هدنة شود.
هدن. [ هَِ ] ( اِخ ) موضعی است به بحرین. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
واژه نامه بختیاریکا
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید