هدست

هدست ( به انگلیسی: Headset ) از دو بلندگوی کوچک ( در بعضی موارد یک بلندگو ) که بر روی گوش کاربر قرار می گیرد و یک میکروفون تشکیل شده است. در مخابرات به مجموع هدفون و میکروفون که مثلاً در تلفن برای یک ارتباط دوطرفه استفاده می شوند، گفته می شود. هدست ها استفاده های گوناگونی دارند، مثلاً در مراکز تماس ( به انگلیسی: Callcenter ) یا سایر مشاغل مبتنی بر تلفن و کلیه کسانی که بدنبال دستانی آزاد در زمان مکالمات تلفنی خود هستند. [ ۱]
Headset واژه ای در زبان انگلیسی است که از دو واژه head و set تشکیل شده که بصورت چسبیده نوشته می شود.
جک هدفون یک پایۀ راست و یک پایۀ صدای چپ دارد اما هدست ها بدین خاطر که میکروفن دارند باید یک پایه هم برای میکروفن در نظر گرفته بشود.
• بر اساس تعداد بلندگو
• هدست تک گوش
• هدست دو گوش
• هدست تلفن
• هدست ارتباطات یکپارچه
• هدست کامپیوتر
• هدست با - سیم
• هدست بی - سیم
• هدست حذف نویز
• هدست با قابلیت صدای باند پهن
• هدست با میکروفون پیش تقویت شده.