هدروم

در صدای دیجیتال و آنالوگ، هِدروم ( به انگلیسی: headroom ) یا سَرماند[ نیازمند منبع] ، به میزانی اشاره دارد که توسط آن گنجایش کنترل - سیگنال یک سامانه صوتی می تواند از سطح اسمی تعیین شده فراتر رود. [ ۱] سرماند را می توان به عنوان یک ناحیه ایمنی در نظر گرفت که به پیک های صوتی گذرا اجازه می دهد تا از سطح اسمی بدون آسیب رساندن به سیستم یا سیگنال صوتی، به عنوان مثال، از طریق برش زنی، فراتر بروند. نهادهای استاندارد در توصیه های خود برای سطح اسمی و سرماند متفاوت هستند.
در صدای دیجیتال، سرماند به عنوان مقداری تعریف می شود که در آن تمام مقیاس دیجیتال ( FS ) از سطح اسمی در دسی بل ( dB ) فراتر می رود. اتحادیه پخش کننده اروپا ( EBU ) چندین سطح اسمی و سرماند اصلی را برای کاربردهای مختلف مشخص می کند. [ نیازمند منبع]
در صدای آنالوگ، سرماند می تواند به معنای گنجایش سیگنال سطح - پایین و همچنین مقدار ذخیره توان اضافی موجود در تقویت کننده هایی باشد که بلندگوها را راه اندازی می کنند.
به طور معمول، سطح اسمی ( نه تراز ) ۰ دسی بل است، مربوط به موج سینوسی آنالوگ با ولتاژ ۱٫۲۳ ولت موثر ( +۴ dBu یا ۳٫۴۷ ولت قله - به - قله ) . در حوزه دیجیتال، سطح تراز 18 - dBFS است.
• AL = سطح آنالوگ
• SPL = سطح فشار صدا