هدجه

لغت نامه دهخدا

( هدجة ) هدجة. [ هََ دَ ج َ ] ( ع مص ) نالیدن ناقه. ( منتهی الارب ). نالیدن ناقه بر بچه هایش. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) ناله ناقه. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس