هدجان

لغت نامه دهخدا

هدجان. [ هََ دَ ] ( ع مص ) رفتار پیران. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). نرم رفتن پیر. ( مصادر اللغة زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). هداج. ( آنندراج ). || لرزان رفتن شترمرغ. ( اقرب الموارد ). رجوع به هداج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس