هدج

لغت نامه دهخدا

هدج. [ هََ ] ( ع مص ) به رفتار پیران رفتن. || لرزان رفتن شترمرغ. || ناله و صدا کردن باد. ( از اقرب الموارد ). رجوع به هدجان و هداج و هدجة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس