هدایت طلبی

[ویکی فقه] هدایت طلبی (قرآن). هدایت به معناى ارشاد و راهنمایی،
انسان، محتاج هدایت طلبى و خواهان راهیابى از خداوند:اهدِنَا الصِّرطَ المُستَقیم.
حمد/سوره۱، آیه۶.
شاکیان به داود علیه السلام خواهان هدایت به راه میانه و درست، در جهت حل اختلاف آنان:اذ دَخَلوا عَلى داوودَ فَفَزِعَ مِن هُم قالوا لا تَخَف خَصمانِ بَغى بَعضُنا عَلى بَعضٍ فَاحکُم بَینَنا بِالحَقّ ولا تُشطِط واهدِنا الى سَواءِ الصّرط.
ص/سوره۳۸، آیه۲۲.
خدا شناسان موحّد، خواهان هدایت به راه ثابت قدمان بر هدایت:اهدِنَا الصِّرطَ المُستَقیم ء صِرطَ الَّذینَ انعَمتَ عَلَیهِم ....
حمد/سوره۱، آیه۶.
...