هدادی
لغت نامه دهخدا
هدادی. [ هََ دْ دا دی ی ] ( اِخ ) عقبةبن سنان بن سعدبن جابرالدارع الهدادی ، مکنی به ابوبشر از مردم بصره است. از هیثم بن شراج و غسان بن مضر روایت دارد. محمدبن یونس الکدیمی و یحیی بن صاعد را از وی روایت است. ( اللباب فی تهذیب الانساب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید