هداده

لغت نامه دهخدا

( هدادة ) هدادة. [ هََ دَ ] ( ع ص ) بددل. ترسنده. ( منتهی الارب ). ترسو. گویند: رجل هدادة. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس