هداد. [ هََ ] ( ع اِمص ) رفق و تأنی. «هدادیک » گویند به صورت تثنیه. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) قوم هداد؛ مردم ترسو. ( از اقرب الموارد ). هداد. [ هََ دْ دا ]( اِخ ) ابن شرجیل. یکی از ملوک یمن پدر بلقیس زوجه سلیمان بن داود علیهاالسلام. ( یادداشت به خط مؤلف ).
