هجینه

لغت نامه دهخدا

( هجینة ) هجینة. [ هََ ن َ ] ( ع ص ) مؤنث هجین. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، هُجن ، هجائن ، هِجان. ( اقرب الموارد ). رجوع به هجین شود.

فرهنگ فارسی

مونث هجین

پیشنهاد کاربران

بپرس