هجوم دریا ( به فرانسوی: L'Invasion de la mer ) رمانی ماجراجویانه نوشته ژول ورن نویسنده فرانسوی است. این رمان در سال ۱۹۰۵ منتشر گردید و آخرین رمانی از ژول ورن بود که در دوران حیاتش منتشر می شد.
این کتاب، ماجرای گروهی از مهندسان فرانسوی را بازگو می کند که قصد دارند با حفر یک کانال از طریق دریای مدیترانه، یک دریای داخلی در صحرای آفریقا ایجاد کنند و شمال آفریقا را به یک منطقه تجاری تبدیل کنند.
گروهی از مهندسان فرانسوی به همراه اسکورت نظامی خود در پی عملی سازی یک پروژهٔ ناتمام قرن نوزدهمی در شمال آفریقا هستند. آن ها قصد دارند با توجه به فرورفتگی هایی که در مسیر دریای مدیترانه به صحرای آفریقا وجود دارد، با حفر یک کانال آب دریای مدیترانه را به سمت صحرای آفریقا سرازیر کنند و در آن بیابان برهوت یک «دریای داخلی» برای مصارف تجاری و نظامی ایجاد کنند. آن ها عقیده داشتند با انجام چنین پروژه ای، تحولی اساسی در کشاورزی به وجود خواهد آمد و دریاچه های شور منطقه که به صورت باتلاق درآمده بودند، در اثر آب شیرینی که به سوی آن ها سرازیر خواهد شد، قابل بهره برداری خواهند شد. همچنین راه های زمینی و دریایی احداث می شوند و راه عبور کاروان ها امن تر خواهد شد.
در این میان، «طوارق های صحرانشین مجبور شده بودند به خاطر احداث این کانال به مناطق شرقی ترِ صحرا کوچ کنند. قبایل طوارق که با ایجاد این دریای جدید، زندگی بیابانی خود را در خطر می بینند، با طرح های فرانسوی ها برای منطقه شان مخالفت می کنند. آنان به رهبری جوانی شجاع به نام «حجار» به درگیری با نظامیان فرانسوی می پردازند. لشکرکشی های فرانسوی ها علیه حجار و سایر آزادیخواهان همواره با شکست روبه رو می شد تا اینکه سرانجام سروان «هاردیگان» موفق به دستگیری حجار می شود. فرانسویان پس از محکوم کردن او تصمیم به اجرای حکم و اعدام می گیرند. اما حجار تنها نیست و «احمد»، «سحار» و دیگر دوستانش با نقشه ای زیرکانه می خواهند او را از این مهلکه نجات دهند . . . .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین کتاب، ماجرای گروهی از مهندسان فرانسوی را بازگو می کند که قصد دارند با حفر یک کانال از طریق دریای مدیترانه، یک دریای داخلی در صحرای آفریقا ایجاد کنند و شمال آفریقا را به یک منطقه تجاری تبدیل کنند.
گروهی از مهندسان فرانسوی به همراه اسکورت نظامی خود در پی عملی سازی یک پروژهٔ ناتمام قرن نوزدهمی در شمال آفریقا هستند. آن ها قصد دارند با توجه به فرورفتگی هایی که در مسیر دریای مدیترانه به صحرای آفریقا وجود دارد، با حفر یک کانال آب دریای مدیترانه را به سمت صحرای آفریقا سرازیر کنند و در آن بیابان برهوت یک «دریای داخلی» برای مصارف تجاری و نظامی ایجاد کنند. آن ها عقیده داشتند با انجام چنین پروژه ای، تحولی اساسی در کشاورزی به وجود خواهد آمد و دریاچه های شور منطقه که به صورت باتلاق درآمده بودند، در اثر آب شیرینی که به سوی آن ها سرازیر خواهد شد، قابل بهره برداری خواهند شد. همچنین راه های زمینی و دریایی احداث می شوند و راه عبور کاروان ها امن تر خواهد شد.
در این میان، «طوارق های صحرانشین مجبور شده بودند به خاطر احداث این کانال به مناطق شرقی ترِ صحرا کوچ کنند. قبایل طوارق که با ایجاد این دریای جدید، زندگی بیابانی خود را در خطر می بینند، با طرح های فرانسوی ها برای منطقه شان مخالفت می کنند. آنان به رهبری جوانی شجاع به نام «حجار» به درگیری با نظامیان فرانسوی می پردازند. لشکرکشی های فرانسوی ها علیه حجار و سایر آزادیخواهان همواره با شکست روبه رو می شد تا اینکه سرانجام سروان «هاردیگان» موفق به دستگیری حجار می شود. فرانسویان پس از محکوم کردن او تصمیم به اجرای حکم و اعدام می گیرند. اما حجار تنها نیست و «احمد»، «سحار» و دیگر دوستانش با نقشه ای زیرکانه می خواهند او را از این مهلکه نجات دهند . . . .
wiki: هجوم دریا