هجنع

لغت نامه دهخدا

هجنع. [ هََ ج َن ْ ن َ ] ( ع ص ) دراز آکنده از هرچیزی. ( منتهی الارب ). || الطویل الضخم. ( اقرب الموارد ). مرد دراز پرگوشت. ( منتهی الارب ). || شترمرغ کل که در آن هنوز بقیه قوت باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شتربچه که در شدت گرما زاده باشد. ( منتهی الارب ). من اولاد الابل ما نتج فی حمارة القیظ. ج ، هجانیع. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس