هجریاء

لغت نامه دهخدا

هجریاء. [ هَِ ری یا ] ( ع اِ ) خوی و عادت. ( منتهی الارب ). دأب. شأن. ( اقرب الموارد ): هذا هجریاؤه ؛ این خوی و شأن اوست. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس