هجرتان. [ هَِ رَ ] ( اِخ ) بصیغه تثنیه یعنی دو هجرت یکی هجرت به حبشه باشد و دیگری هجرت به مدینه. ( ناظم الاطباء ). دو هجرت ؛ نخستین به حبشه و دیگری به مدینه. ( مهذب الاسماء ). در اصطلاح اسلام ، هجرت به حبشه و هجرت به مدینه باشد. ( از معجم متن اللغة ). هجرت اول مهاجرت مسلمین است در صدر اسلام به حبشه برای گریز از آزار قریش و هجرت دوم مهاجرت پیغمبر اسلام و مسلمین است به مدینه. ( از اقرب الموارد ). دو هجرت مسلمانان است. نخست هجرت از مکه به حبشه در سال پنجم بعثت و دیگری هجرت به مدینه که در آن پیغمبر اسلام با گروهی از یاران و پیروان خود از مکه به مدینه مهاجرت کردند. تاریخ این هجرت که برابر با شانزدهم ژوئیه 622 م. بود مبداء تاریخ اسلام گشت. رجوع به «هجرت صحابه پیغمبر به حبشه » ذیل کلمه «حبشه » و «هجرت اولی » ذیل کلمه «هجرت » و «هجرت پیغمبر» ذیل «هجرت » شود. باید دانست که هجرت به حبشه نیز مکرر واقع شده است.
