[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: جعفر بن ابی طالب، حبشه، حضرت عیسی، سال هفتم هجرت، سوره مریم، ابی ربیعه، عمرو بن عاص، مهاجرت به حبشه، نجاشی
فشار مشرکان نسبت به افرادی که مسلمان شده بودند روز بروز زیادتر می شد خود پیشوای بزرگ اسلام کم و بیش از این فشارها در امان بود و سبب آن وجود عمویش ابوطالب که شخصیت او در میان قریش مانع از این بود که مشرکین بتوانند بi آنجناب گزندی برسانند، ولی سایر افراد مسلمان که در چنین شرائطی نبودند، هم چنان گرفتار شکنجه و آزار دشمنان اسلام بودند و روز بروز کار بر ایشان سخت تر می شد. پیشوای گرامی اسلام که تاب دیدن آن مناظر رقت بار را نداشت و از طرفی نیروئی هم برای دفاع از آنان نداشت به آنها فرمود:خوبست شما به سرزمین حبشه که سرزمین درستی و صداقت است بروید زیرا در آنجا پادشاهی است که در سایه حمایت او به کسی ظلم و تجاوز نمی شود و با هجرت بدان مرز و بوم موقتا خود را از چنگال این مردمان آسوده سازید! بدنبال این پیشنهاد دسته دسته مسلمانان عازم حبشه شدند و با کوچ کردن آنها نخستین هجرت در اسلام صورت گرفت.
بیش از هر نکته ای باید دانست که مورخین همگی از این حرکت به عنوان هجرت یاد کرده اند و این از آن روست که قرآن در سور مکی نحل ،آیه چهل و یکم ، از آن واقعه به عنوان هجرت یاد کرده است و بعدها پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) آن را هجرت نامیدند.
مورخان چهار دلیل برای هجرت مسلمانان به حبشه ذکر می کنند:
این مسأله تا حدودی مربوط به این نکته است که مهاجرین چندبار هجرت کرده و هربار در چه زمانی بوده است. عموم مورخین معتقدند که هجرت به حبشه دوبار صورت گرفته و بار نخست آن در رجب سال پنجم بعثت بوده است. و تعداد آنها دوازده تا هفده نفر زن و مرد بوده است. برخی از این افراد عبارت اند از:
این افراد تا زمان حادثه سجده (غرانیق) در حبشه بودند و پس از این اتفاق به مکه بازشگتند. اما به دلیل اینکه ، ماجرای غرانیق ، افسانه ای بیش نیست ، به نظر می رسد که هجرت اول به حبشه هیچ گاه رخ نداده و تنها رویدادی است که برای درست نشان دادن افسانه غرانیق ، ساخته شده است.
تاریخ هجرت دوم مشخص نیست.این بار بالغ بر هشتاد نفر از مسلمانان به سرپرستی جعفر بن ابی طالب به حبشه هجرت کردند. برخی از کسانی که هجرت کردند. اینان:
مهاجران حبشه به گفته ی ابن هشام گذشته از زنان و فرزندان خود که همراه داشتند، فرزندانی که در حبشه متولد شدند، جمعا (83) نفر بودند.
فشار مشرکان نسبت به افرادی که مسلمان شده بودند روز بروز زیادتر می شد خود پیشوای بزرگ اسلام کم و بیش از این فشارها در امان بود و سبب آن وجود عمویش ابوطالب که شخصیت او در میان قریش مانع از این بود که مشرکین بتوانند بi آنجناب گزندی برسانند، ولی سایر افراد مسلمان که در چنین شرائطی نبودند، هم چنان گرفتار شکنجه و آزار دشمنان اسلام بودند و روز بروز کار بر ایشان سخت تر می شد. پیشوای گرامی اسلام که تاب دیدن آن مناظر رقت بار را نداشت و از طرفی نیروئی هم برای دفاع از آنان نداشت به آنها فرمود:خوبست شما به سرزمین حبشه که سرزمین درستی و صداقت است بروید زیرا در آنجا پادشاهی است که در سایه حمایت او به کسی ظلم و تجاوز نمی شود و با هجرت بدان مرز و بوم موقتا خود را از چنگال این مردمان آسوده سازید! بدنبال این پیشنهاد دسته دسته مسلمانان عازم حبشه شدند و با کوچ کردن آنها نخستین هجرت در اسلام صورت گرفت.
بیش از هر نکته ای باید دانست که مورخین همگی از این حرکت به عنوان هجرت یاد کرده اند و این از آن روست که قرآن در سور مکی نحل ،آیه چهل و یکم ، از آن واقعه به عنوان هجرت یاد کرده است و بعدها پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) آن را هجرت نامیدند.
مورخان چهار دلیل برای هجرت مسلمانان به حبشه ذکر می کنند:
این مسأله تا حدودی مربوط به این نکته است که مهاجرین چندبار هجرت کرده و هربار در چه زمانی بوده است. عموم مورخین معتقدند که هجرت به حبشه دوبار صورت گرفته و بار نخست آن در رجب سال پنجم بعثت بوده است. و تعداد آنها دوازده تا هفده نفر زن و مرد بوده است. برخی از این افراد عبارت اند از:
این افراد تا زمان حادثه سجده (غرانیق) در حبشه بودند و پس از این اتفاق به مکه بازشگتند. اما به دلیل اینکه ، ماجرای غرانیق ، افسانه ای بیش نیست ، به نظر می رسد که هجرت اول به حبشه هیچ گاه رخ نداده و تنها رویدادی است که برای درست نشان دادن افسانه غرانیق ، ساخته شده است.
تاریخ هجرت دوم مشخص نیست.این بار بالغ بر هشتاد نفر از مسلمانان به سرپرستی جعفر بن ابی طالب به حبشه هجرت کردند. برخی از کسانی که هجرت کردند. اینان:
مهاجران حبشه به گفته ی ابن هشام گذشته از زنان و فرزندان خود که همراه داشتند، فرزندانی که در حبشه متولد شدند، جمعا (83) نفر بودند.
wikiahlb: هجرت_مسلمانان_به_حبشه