هجانه

لغت نامه دهخدا

( هجانة ) هجانة. [ هََ ن َ ] ( ع مص ) هجین گردیدن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از معجم متن اللغة ). هجین بودن. ( از اقرب الموارد ). || ناکس و فرومایه گشتن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || معیوب شدن کلام. داخل شدن عیب در کلام. ( از اقرب الموارد ). || شعله ور نگردیدن با یک ضربة چخماق. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). ان لها لهجنة. ( از اقرب الموارد ). هجنة. هجونة. هجان. ( معجم متن اللغة ).

هجانة. [ هَِ ن َ ] ( ع اِمص ) گرانمایگی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ): هو بین الهجانة. ( از تاج العروس ). || نیکویی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || سپیدی. بیاض. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). || پلیدی. خبیثی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). فرومایگی. || ( مص ) هجین گردیدن. ( از معجم متن اللغة ). هجنة. هَجانَة. هجونة. ( معجم متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس