هتیت

لغت نامه دهخدا

هتیت. [ هََ ] ( ع مص ) به صدا درآمدن چیزی. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || شنیده شدن صدا از زمین. ( معجم متن اللغة ). || بانگ کردن شتربچه. ( تاج المصادر بیهقی ).

هتیت. [ هََ ] ( ع اِ ) صوت. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). صدا. آواز. بانگ.

فرهنگ فارسی

صوت صدا

پیشنهاد کاربران

بپرس