هتکه

لغت نامه دهخدا

( هتکة ) هتکة. [ هَُ ک َ ]( ع اِمص ) اسم از هَتک. ( اقرب الموارد ). پرده دریدگی. ( منتهی الارب ). پرده دری. ( ناظم الاطباء ). || رسوایی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) ساعتی از شب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). || ( ص ) آن کس که به فاش شدن عیبش بی پروا باشد. ( معجم متن اللغة ).

هتکة. [ هَِ ت َ ک َ ] ( ع اِ ) یکی از هِتَک. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). رجوع به هِتَک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس