هتماء

لغت نامه دهخدا

هتماء. [ هََ ] ( ع ص ) مؤنث اهتم. زن شکسته دندان پیشین. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || گوسپند ماده ای که دندانهای پیشین او از بن شکسته شده باشد. ( معجم متن اللغة ) ( تاج العروس ). ج ، هُتم. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس