هتخشبذ. [ هَُ ت ُ ب َ ] ( پهلوی ، اِ ) لقب رئیس و محافظ طبقه واستریوشان یا هتخشان که طبقه چهارم از طبقات اجتماعی ایران در روزگار ساسانی بوده است . رئیس این طبقه را واستریوشان سالار و واستریوشبذ هم میگفتند. ظاهراً واستریوشان سالار ریاست اداره مالیه را بعهده داشته و تصور میرودکه علاوه بر خراج املاک ، وصول باج شخصی هم بعهده او بوده زیرا که لقب هتخشبذ ( رئیس صنعتگران ) یعنی رئیس همه مردمانی که کاردستی انجام میدهند مثل غلامان ، دهقانان ، تاجران و غیره. ( از ایران در زمان ساسانیان ، کریستنسن ترجمه رشید یاسمی ). رجوع به هتخشان شود.
