هت هت

لغت نامه دهخدا

هت هت. [ هََ هََ ] ( ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان شتررا بر آب زجر کنند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). صوتی است که بدان شتر را به سوی آب رانند. ( اقرب الموارد ). اذا وقف البعیر علی الردهة فلاتقل له هت هت ، مثلی است که برای ترک اصرار در پند و اندرز در مورد کسی که هوش وی آشکار باشد، گفته میشود. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

کلمه ایست که بدان شتر را بر آب زجر کنند صوتی است که بدان شتر را بسوی آب رانند .

پیشنهاد کاربران

بپرس