هبیط. [ هََ ] ( ع ص ، اِ ) لاغر از بیماری و گوشت رفته. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). لاغر. ( اقرب الموارد ). || شتر لاغر وباریک اندام. ( لسان العرب ). || ناقه لاغر.ماده شتر باریک اندام و لاغر. ( معجم متن اللغة ) ( لسان العرب ). اشتر لاغر. ( مهذب الاسماء ). || گاو وحشی. ( معجم متن اللغة ) ( لسان العرب ). || گاو لاغر. ( لسان العرب ). عبیدبن ابرص گوید : و کان اقتادی تضمن نسعهامن وحش أورال ، هبیط مفرد.( از لسان العرب ).|| زمین باریک. ( لسان العرب ).
