هبیج

لغت نامه دهخدا

هبیج. [ هََ ] ( ع ص ) آهو که در دو پهلوی وی دو خط دراز از میان پشم شکم و پشت باشد. ( منتهی الارب ) ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). آهویی که در هر یک از دو پهلوی وی خطی دراز میان پشم شکم و پشت وی باشد. ( ناظم الاطباء ).

هبیج. [ هََ ب َی ْ ی َ ] ( ع ص ) لغتی است در هَبَیَّخ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). رجوع به هَبَیَّخ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس