هبول
لغت نامه دهخدا
هبول. [ هََ ] ( اِخ ) پادشاهی است از پادشاهان عرب و آن را هبولة یا ابن هبولةنیز گویند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). نام پادشاهی مر تازیان را و آن را ابن الهبولة و ابن هبولة نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به هبولة ( ابن... ) شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید