هبوبه

لغت نامه دهخدا

( هبوبة ) هبوبة. [ هََ ب َ ] ( ع ص ) بادگردانگیز. ( منتهی الارب ) ( معجم متن اللغة ). بادی که گرد و خاک برانگیزد. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس