هبنکه
لغت نامه دهخدا
هبنکة. [ هََ ب َن ْ ن َ ک َ ] ( ع ص ) مؤنث هَبَنَّک. زن احمق ضعیف. ( ناظم الاطباء ) ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). زن گول سست. ( منتهی الارب ). || زن سخن چین. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد )( معجم متن اللغة ). هَبنَکَة. ( معجم متن اللغة ). || مرد باکسالت. ( ناظم الاطباء ). مرد کسلمند. ( منتهی الارب ). کسلان. تنبل. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ): رجل هبنکة؛ یعنی مرد تنبل. ( اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید