هبعان

لغت نامه دهخدا

هبعان. [ هََ ب َ ] ( ع مص ) گردن دراز کرده رفتن شتر. || بناگاه فرا پیش آمدن قوم از هر جای. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس