هبریه

لغت نامه دهخدا

( هبریة ) هبریة. [ هَِ ی َ ] ( ع اِ ) ریشه ریزه ٔپنبه و پشم و پر که بپرد. ( منتهی الارب ). پرز ریزه پنبه و پشم و پر. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). || چرک و سبوسه سر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). نُباغة. نباغ. نُبّاغ ، نُبّاغة. پوسته هایی که از سر پراکنده شود. سبوسه سر. ( المنجد ). || کرک لباس. ( معجم متن اللغة ). و بدان تعبیر میشود عبارت : «لیث علیه من البردی هبریة». ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس