هبرج

لغت نامه دهخدا

هبرج. [ هََ رَ ] ( ع ص ، اِ ) رفتار شتاب سبک.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). راه رفتن تند و کند. ( اقرب الموارد ). راه رفتن سریع و خفیف ، درهم. ( معجم متن اللغة ). || مرد درهم کننده رفتار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مردی که راه رفتنش درهم باشد. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). || مرد متکبر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). متکبر دامن کش. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). || جامه نگارین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). جامه پر از نقش و نگار. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). || مرد ستبر فربه. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( معجم متن اللغة ). || گاو نر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || گاو پیر. ( معجم متن اللغة ). || آهوی کلانسال. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ).

هبرج. [ هَِ رِ ] ( ع ص ) مرد ستبر فربه. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( معجم متن اللغة ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس