هبایه

لغت نامه دهخدا

( هبایة ) هبایة. [ هَُ ی َ ] ( ع اِ ) پوست درخت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). هبایةالشجر؛ پوست درخت. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس