هباریه
لغت نامه دهخدا
هباریة. [ هَُ ی َ ] ( ع اِ ) آن چیزی از پرز پنبه که میپرد و همچنین از پشم و پر. ( ناظم الاطباء ). ریشه و ریزه پنبه و پشم که بپرد. ( منتهی الارب ).ما طار من الریش. ( اقرب الموارد ). || چرک وسبوسه سر. مایتعلق باسفل الشعر مثل النخالة من وسخ الرأس. ( تاج العروس ).
هباریة. [هَُ ری ی َ ] ( ع ص ) ریح هباریة؛ باد گردناک. ( منتهی الارب ). باد غبارآلود. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
هباریة. [ هََ ب ْ با ری ی َ ] ( اِخ ) ( ابن... ) رجوع به ابن هباریه شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید