هباء منثورا

لغت نامه دهخدا

هباء منثورا. [ هََ ئَن ْ م َ ] ( ع ص مرکب ) گرد و غبار پراکنده : «و قدمنا الی ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا». ( قرآن 23/25 ).

پیشنهاد کاربران

هباء منثورا: به معنی غبار پراکنده و مأخوذ از آیه 23 سورۀ فرقان که می فرماید: " وقدمنا الی ما عملوا من عمل فجعلناه هباء منثورا" ( و به هر عملی که کرده اند روی آوریم و آن را هیچ و پوچ گردانیم ) این تعبیر را برای کاری که بی نتیجه باشد و یا به مفهوم هیچ و پوچ و بر باد رفته به کار می برند.

بپرس