هبا گردیدن

لغت نامه دهخدا

هبا گردیدن. [ هََگ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) تباه شدن. ضایع گردیدن. نابودگشتن. از بین رفتن. هبا شدن. هدر رفتن :
در وقت کینه گر بودش بر حسود دست
قهرش چنان کند که هبا گردد و هدر.
عطار.

پیشنهاد کاربران

به لتام آمذ زُنبیل و لتی خورد پلنگ
لتره شذ لشکر زُنییل و هبا گشت کنام
محمد بن وصیف

بپرس