هایپرپلازی خوش خیم پروستات یا در اصطلاح پزشکی BPH ( به انگلیسی: Benign prostatic hyperplasia ) شایع ترین علت انسداد ادراری است که در میان مردان رخ می دهد. این بیماری هایپرتروفی خوش خیم پروستات نیز نامیده می شود. واژه هایپرپلازی ( بیش رویش[ ۱] ) ، افزایش تعداد سلول های اپیتلیال را که در آزمایش میکروسکوپی مشاهده می شود توصیف می کند، و چون در طی این بیماری بافت غددی و استرومای پروستات دچار هیپرپلازی و نه هیپرتروفی می گردد، [ ۲] لذا واژه هیپرتروفی خوش خیم پروستات یک اصطلاح غلط است[ ۳] و باید از عبارت هیپرپلازی خوش خیم پروستات برای توصیف این بیماری استفاده نمود.
با رسیدن به سن ۷۰ سالگی، قریب به ۸۰٪ مردان درجاتی از BPH را خواهند داشت که ممکن است علایم ادراری آزاردهنده ای را ایجاد کند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی متر است.
• آندروژن: تستوسترون و دی هیدروتستوسترون ( شکل فعال ) با کاهش آپوپتوز و افزایش پرولیفراسیون سلولی.
• استروژن: توسعه گیرنده آندروژن
• فاکتورهای رشد
• فاکتورهای ژنتیک و خانوادگی
علایم انسدادی معمولاً زودتر بروز می کند و شامل تکرر ادرار، احتباس ادرار، کاهش قطر و فشار جریان ادرار و قطره قطره شدن انتهای ادرار می باشد. در واقع این علائم ناشی از تورم پروستات می باشند. در معاینه تورم پروستات با TR قابل بررسی است. سونوگرافی به تشخیص کمک می نماید.
هشت درصد مردان ۴۰–۳۱ سال، ۵۰ درصد مردان ۶۰–۵۱ سال، ۷۰ درصد مردان ۷۰–۶۱ سال و ۹۰ درصد مردان ۹۰–۸۱ سال دارای بزرگی خوش خیم پروستات هستند. میزان شیوع اختلالات جنسی در مردان مبتلا به بزرگی خوش خیم پروستات تقریباً دو برابر مردان عادی است.
در طی فاز اولیه BPH، بافت پروستات شروع به هایپرتروفی می کند. این عمل ممکن است بر میزراه فشار وارد کند، بنابراین در نتیجه انسداد مکانیکی اندازه لومن میزراه کاهش می یابد. به موازات افزایش فشار، بیماران ممکن است اشکال در شروع ادرار کردن یا کاهش یا ضعیف شدن جریان ادرار را تجربه کنند. برخی بیماران ممکن است حتی برای شروع ادرار روی مثانه فشار وارد کنند.
به موازات بدتر شدن علایم، مثانه تحریک می شود. تحریک مثانه فاز آخر BPH است. ماندن ادرار در مثانه ممکن است سب افزایش حساسیت این عضو شود. حتی باقی ماندن مقدار کمی ادرار در مثانه همراه با فشار وارده از طرف پروستات بزرگ شده ممکن است سبب پلی اوری شود. البته این علایم ممکن است نشان دهنده بیماری های دیگری مانند پروستاتیت، سرطان پروستات و عفونت دستگاه ادراری نیز باشند. آزمایش دیجیتال رکتال ( DRE ) و آزمون آنتی ژن اختصاصی پروستات ( PSA ) برای رد بیماری های دیگر کمک کننده هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا رسیدن به سن ۷۰ سالگی، قریب به ۸۰٪ مردان درجاتی از BPH را خواهند داشت که ممکن است علایم ادراری آزاردهنده ای را ایجاد کند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳ سانتی متر است.
• آندروژن: تستوسترون و دی هیدروتستوسترون ( شکل فعال ) با کاهش آپوپتوز و افزایش پرولیفراسیون سلولی.
• استروژن: توسعه گیرنده آندروژن
• فاکتورهای رشد
• فاکتورهای ژنتیک و خانوادگی
علایم انسدادی معمولاً زودتر بروز می کند و شامل تکرر ادرار، احتباس ادرار، کاهش قطر و فشار جریان ادرار و قطره قطره شدن انتهای ادرار می باشد. در واقع این علائم ناشی از تورم پروستات می باشند. در معاینه تورم پروستات با TR قابل بررسی است. سونوگرافی به تشخیص کمک می نماید.
هشت درصد مردان ۴۰–۳۱ سال، ۵۰ درصد مردان ۶۰–۵۱ سال، ۷۰ درصد مردان ۷۰–۶۱ سال و ۹۰ درصد مردان ۹۰–۸۱ سال دارای بزرگی خوش خیم پروستات هستند. میزان شیوع اختلالات جنسی در مردان مبتلا به بزرگی خوش خیم پروستات تقریباً دو برابر مردان عادی است.
در طی فاز اولیه BPH، بافت پروستات شروع به هایپرتروفی می کند. این عمل ممکن است بر میزراه فشار وارد کند، بنابراین در نتیجه انسداد مکانیکی اندازه لومن میزراه کاهش می یابد. به موازات افزایش فشار، بیماران ممکن است اشکال در شروع ادرار کردن یا کاهش یا ضعیف شدن جریان ادرار را تجربه کنند. برخی بیماران ممکن است حتی برای شروع ادرار روی مثانه فشار وارد کنند.
به موازات بدتر شدن علایم، مثانه تحریک می شود. تحریک مثانه فاز آخر BPH است. ماندن ادرار در مثانه ممکن است سب افزایش حساسیت این عضو شود. حتی باقی ماندن مقدار کمی ادرار در مثانه همراه با فشار وارده از طرف پروستات بزرگ شده ممکن است سبب پلی اوری شود. البته این علایم ممکن است نشان دهنده بیماری های دیگری مانند پروستاتیت، سرطان پروستات و عفونت دستگاه ادراری نیز باشند. آزمایش دیجیتال رکتال ( DRE ) و آزمون آنتی ژن اختصاصی پروستات ( PSA ) برای رد بیماری های دیگر کمک کننده هستند.
