هاینکل اچ دی ۱۴ ( به آلمانی: Heinkel HD 14 ) یک هواگرد دوباله تک موتوره اژدرافکن و شناسایی آب نشین بود که توسط شرکت آلمانی هاینکل در دهه ۱۹۲۰ میلادی طراحی و به صورت تحت لیسانس توسط شرکت سوئدی سوانسکا آئرو در قالب تنها یک پیش نمونه در وارنمونده تولید شد.
اچ دی ( HD ) در عنوان این هواگرد مخفف ترکیب آلمانی Heinkel Doppeldecker به معنای هواگرد دوباله هاینکل است. از عنوان HT 14 به عنوان مخفف ترکیب آلمانی Heinkel Torpedoflugzeug به معنای هواگرد اژدرافکن هاینکل نیز برای این هواگرد استفاده می شد.
در سال ۱۹۲۴ میلادی سفارش تولید دو هواگرد اژدرافکن توسط نیروی دریایی سوئد صادر گردید. پس از بررسی چند پیشنهاد، نهایتاً در ۱۹ ماه اوت سال ۱۹۲۴ با شرکت هواپیماسازی سوانسکا آئرو قرار داد به عمل آمد. سوانسکا آئرو به نوبه خود کار طراحی را به هاینکل سپرد. پیش نمونه تکمیل شده در سال ۱۹۲۵ به صورت قطعه قطعه به سوانسکا آئرو تحویل و به این وسیله وارد پایگاه نیروی دریایی سوئد در استکهلم شد تا در آنجا سر هم شود. این هواگرد پروازهای آزمایشی را از ماه ژوئیه ۱۹۲۵ آغاز نمود و در ۱۳ سپتامبر همان سال نخستین بار آزمون پرتاپ اژدر هوایی خود را انجام داد. عملکرد ضعیف موتور ایتالیایی فیات ای. ۱۴ نیروی دریایی را بر آن داشت سفارش به استفاده از موتور فیات ای. ۲۵ به همان تولیدکننده بدهد. به هر حال تابستان سال بعد با رسیدن به این نتیجه که یک موتور خنک شونده با هوا می تواند برای این نمونه مناسب تر باشد، سفارش ارسال شده لغو گردید. در نتیجه آزمایش ها در ماه سپتامبر سال ۱۹۲۶ متوقف و پیش نمونه به تولیدکننده باز پس فرستاده شد.
این هواگرد با بازگشت به وارنمونده چند سال دیگر به پرواز کردن ادامه داد و حتی با حذف اژدر و اضافه نمودن مخزن سوخت بیشتر به عنوان هواگرد شناسایی که با نصب یک موتور قدرتمندتر می توانست تا ۱۸ ساعت به پرواز ادامه دهد، معرفی گردید اما هیچگاه در نیروهای مسلح آلمان و سوئد به ثبت نرسید.
بین سال های ۱۹۲۹ و ۱۹۳۰ شرکت سوانسکا آئرو پیشنهاد تأمین هواگردهای اچ دی ۱۴ را برای نیروی دریایی لهستان ارائه کرد که مورد موافقت این کشور قرار نگرفت. [ ۱]
توسعه دهندگان عنوان «بلونا» را بر این هواگرد نهاده بودند.
اچ دی ۱۴ یک هواگرد دوباله با ساختار تلفیقی بود. سطح بدنه فولادی لوله ای شکل هواگرد با پارچه پوشیده شده بود. دو بال به کمک میله های عمودی و مورب از جنس دورالومین به یکدیگر و بدنه متصل شده بودند. محفظه موتور از قطعات جداشونده تشکیل گردیده بود. جایگاه سرنشینان پشت سر هم تعبیه گشته بود که امکان حذف صندلی وجود داشت. مخزن سوخت نیز بین بال و پایین و در زیر بدنه قرار داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاچ دی ( HD ) در عنوان این هواگرد مخفف ترکیب آلمانی Heinkel Doppeldecker به معنای هواگرد دوباله هاینکل است. از عنوان HT 14 به عنوان مخفف ترکیب آلمانی Heinkel Torpedoflugzeug به معنای هواگرد اژدرافکن هاینکل نیز برای این هواگرد استفاده می شد.
در سال ۱۹۲۴ میلادی سفارش تولید دو هواگرد اژدرافکن توسط نیروی دریایی سوئد صادر گردید. پس از بررسی چند پیشنهاد، نهایتاً در ۱۹ ماه اوت سال ۱۹۲۴ با شرکت هواپیماسازی سوانسکا آئرو قرار داد به عمل آمد. سوانسکا آئرو به نوبه خود کار طراحی را به هاینکل سپرد. پیش نمونه تکمیل شده در سال ۱۹۲۵ به صورت قطعه قطعه به سوانسکا آئرو تحویل و به این وسیله وارد پایگاه نیروی دریایی سوئد در استکهلم شد تا در آنجا سر هم شود. این هواگرد پروازهای آزمایشی را از ماه ژوئیه ۱۹۲۵ آغاز نمود و در ۱۳ سپتامبر همان سال نخستین بار آزمون پرتاپ اژدر هوایی خود را انجام داد. عملکرد ضعیف موتور ایتالیایی فیات ای. ۱۴ نیروی دریایی را بر آن داشت سفارش به استفاده از موتور فیات ای. ۲۵ به همان تولیدکننده بدهد. به هر حال تابستان سال بعد با رسیدن به این نتیجه که یک موتور خنک شونده با هوا می تواند برای این نمونه مناسب تر باشد، سفارش ارسال شده لغو گردید. در نتیجه آزمایش ها در ماه سپتامبر سال ۱۹۲۶ متوقف و پیش نمونه به تولیدکننده باز پس فرستاده شد.
این هواگرد با بازگشت به وارنمونده چند سال دیگر به پرواز کردن ادامه داد و حتی با حذف اژدر و اضافه نمودن مخزن سوخت بیشتر به عنوان هواگرد شناسایی که با نصب یک موتور قدرتمندتر می توانست تا ۱۸ ساعت به پرواز ادامه دهد، معرفی گردید اما هیچگاه در نیروهای مسلح آلمان و سوئد به ثبت نرسید.
بین سال های ۱۹۲۹ و ۱۹۳۰ شرکت سوانسکا آئرو پیشنهاد تأمین هواگردهای اچ دی ۱۴ را برای نیروی دریایی لهستان ارائه کرد که مورد موافقت این کشور قرار نگرفت. [ ۱]
توسعه دهندگان عنوان «بلونا» را بر این هواگرد نهاده بودند.
اچ دی ۱۴ یک هواگرد دوباله با ساختار تلفیقی بود. سطح بدنه فولادی لوله ای شکل هواگرد با پارچه پوشیده شده بود. دو بال به کمک میله های عمودی و مورب از جنس دورالومین به یکدیگر و بدنه متصل شده بودند. محفظه موتور از قطعات جداشونده تشکیل گردیده بود. جایگاه سرنشینان پشت سر هم تعبیه گشته بود که امکان حذف صندلی وجود داشت. مخزن سوخت نیز بین بال و پایین و در زیر بدنه قرار داشت.
wiki: هاینکل هادی ۱۴