هاینکل هائی ۱۶۲ ( به آلمانی: Heinkel He 162 ) یک هواگرد جنگنده تک موتوره جت شرکت هاینکل در آلمان بود که اواخر جنگ جهانی دوم در لوفت وافه خدمت کرد. این هواگرد با لقب های سالاماندِر و فولکس ییگر ( شکاریِ مردم ) شناخته می شود.
در جریان جنگ جهانی دوم رایش سوم تا پاییز سال ۱۹۴۴ در محاصره دشمنان خود بود و متحمل خسارات زیادی در اثر بمباران های متفقین می شد. بدین جهت با تصمیم گیری در سطوح بالای سیاسی و صنعتی قرار بر تولید یک «شکاری مردم» ( Volksjäger ) شد. این هواگرد می بایست کوچک ( حداکثر وزن بارگذاری شده ۲٬۰۰۰ کیلوگرم ) ، ساده، با پیشرانش جت، حامل یک یا دو توپ خودکار ۳۰ میلی متری، با نگهداری آسان و نیازمند حداقل نیروی کار ماهر و مواد اولیه کمیاب می بود. برخی از جمله سرتیپ آدولف گالانت، ژنرال نیروی شکاری، این طرح را غیر واقع بینانه و نادرست می دیدند و بر متمرکز همه جانبه بر ام ئی ۲۶۲ تاکید داشتند. با این حال، مشخصات روز ۸ سپتامبر سال ۱۹۴۴ اعلام و مطالعه شرکت های پیش روی هواگردسازی روی آن بلافاصله آغاز شد. تا روز ۱۵ سپتامبر شرکت های بلوم اوت فوس و هاینکل به ترتیب طرح هواگردهای په. ۲۱۱ و په. ۱۰۷۳ را ارائه کردند. نمونه بلوم اونت فوس عملکرد بهتری داشت اما با تایید نهایی روز ۳۰ سپتامبر فرماندهی عالی لوفت وافه، کار بر هر دو طرح ادامه یافت. [ ۱]
بر برنامه هاینکل جهت تولید هواگرد جدید عنوان زالاماندِر ( سمندر ) نهاده شد. هاینکل خود په. ۱۰۷۳ را اشپاتْس ( گنجشک ) نامید. در ابتدا پیشنهاد شد نام رسمی هائی ۵۰۰ بر هواگرد گذاشته شود اما برای سردرگم کردن اطلاعات دشمن، شماره تعلق گرفته به پروژه متوقف شده هواگرد مسرشمیت یَگُوار، دوباره تکرار شد و جنگنده جدید هائی ۱۶۲ نام گرفت. [ ۱] کار طراحی تا نخستین پرواز در روز ۶ دسامبر سال ۱۹۴۴، تنها ۱۰ هفته به طول انجامید. هائی ۱۶۲ ساختاری تمام چوبی داشت و انتظار می رفت صنعت آلمان بتواند ماهانه حدود ۲٬۰۰۰ فروند از این هواگرد رهگیر توربوجت تولید کند. با وجود منهدم شدن نخستین پیش نمونه در اثر یک حادثه[ ۲] ، سی پیش نمونه دیگر و متعاقبا ۲۷۵ مدل تولیدی هائی ۱۶۲آ - ۱ و ۲ تولید شد. پس از انجام آزمایش های پرواز در رشلین، هواگرد به گروه ۱ جناح ۱ شکاری در لِک در شلسویگ - هولشتاین تحویل گردید. با این حال این یگان پیش از پایان جنگ عملیاتی نشد. برخورد اندکی بین هواگردهای هائی ۱۶۲ و هواگردهای متفقین به وقوع پیوست. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر جریان جنگ جهانی دوم رایش سوم تا پاییز سال ۱۹۴۴ در محاصره دشمنان خود بود و متحمل خسارات زیادی در اثر بمباران های متفقین می شد. بدین جهت با تصمیم گیری در سطوح بالای سیاسی و صنعتی قرار بر تولید یک «شکاری مردم» ( Volksjäger ) شد. این هواگرد می بایست کوچک ( حداکثر وزن بارگذاری شده ۲٬۰۰۰ کیلوگرم ) ، ساده، با پیشرانش جت، حامل یک یا دو توپ خودکار ۳۰ میلی متری، با نگهداری آسان و نیازمند حداقل نیروی کار ماهر و مواد اولیه کمیاب می بود. برخی از جمله سرتیپ آدولف گالانت، ژنرال نیروی شکاری، این طرح را غیر واقع بینانه و نادرست می دیدند و بر متمرکز همه جانبه بر ام ئی ۲۶۲ تاکید داشتند. با این حال، مشخصات روز ۸ سپتامبر سال ۱۹۴۴ اعلام و مطالعه شرکت های پیش روی هواگردسازی روی آن بلافاصله آغاز شد. تا روز ۱۵ سپتامبر شرکت های بلوم اوت فوس و هاینکل به ترتیب طرح هواگردهای په. ۲۱۱ و په. ۱۰۷۳ را ارائه کردند. نمونه بلوم اونت فوس عملکرد بهتری داشت اما با تایید نهایی روز ۳۰ سپتامبر فرماندهی عالی لوفت وافه، کار بر هر دو طرح ادامه یافت. [ ۱]
بر برنامه هاینکل جهت تولید هواگرد جدید عنوان زالاماندِر ( سمندر ) نهاده شد. هاینکل خود په. ۱۰۷۳ را اشپاتْس ( گنجشک ) نامید. در ابتدا پیشنهاد شد نام رسمی هائی ۵۰۰ بر هواگرد گذاشته شود اما برای سردرگم کردن اطلاعات دشمن، شماره تعلق گرفته به پروژه متوقف شده هواگرد مسرشمیت یَگُوار، دوباره تکرار شد و جنگنده جدید هائی ۱۶۲ نام گرفت. [ ۱] کار طراحی تا نخستین پرواز در روز ۶ دسامبر سال ۱۹۴۴، تنها ۱۰ هفته به طول انجامید. هائی ۱۶۲ ساختاری تمام چوبی داشت و انتظار می رفت صنعت آلمان بتواند ماهانه حدود ۲٬۰۰۰ فروند از این هواگرد رهگیر توربوجت تولید کند. با وجود منهدم شدن نخستین پیش نمونه در اثر یک حادثه[ ۲] ، سی پیش نمونه دیگر و متعاقبا ۲۷۵ مدل تولیدی هائی ۱۶۲آ - ۱ و ۲ تولید شد. پس از انجام آزمایش های پرواز در رشلین، هواگرد به گروه ۱ جناح ۱ شکاری در لِک در شلسویگ - هولشتاین تحویل گردید. با این حال این یگان پیش از پایان جنگ عملیاتی نشد. برخورد اندکی بین هواگردهای هائی ۱۶۲ و هواگردهای متفقین به وقوع پیوست. [ ۳]
wiki: هاینکل هائی ۱۶۲