هاینریش کوئینکه

هاینریش ایرِنایوس کوئینکه[ ۱] ( آلمانی: Heinrich Irenaeus Quincke؛ ۲۶ اوت ۱۸۴۲ – ۱۹ مهٔ ۱۹۲۲ ) یک پزشک متخصص داخلی و جراح اهل امپراتوری آلمان بود.
پدرش، هرمان کوئینکه و برادر بزرگترش گیورگ هرمان کوئینکه هر دو از پزشکان مشهور زمان خود بودند، و خودش دانش آموختهٔ رشتهٔ پزشکی در دانشگاه هومبولت برلین، دانشگاه هایدلبرگ و دانشگاه وورتسبورگ و از شاگردان رودلف ویرشو و آلبرت فون کولیکر بود. کوئینکه در سال ۱۹۰۱، از دانشگاه گلاسگو دکترای افتخاری دریافت داشت. [ ۲]
مشارکت برجستهٔ او در علم پزشکی، معرفیِ روش پونکسیون کمری جهت تشخیص و درمان بود. پس از سال ۱۸۷۴ میلادی، پژوهش های وی بیشتر متمرکز بر پزشکی ریه بود.
وی احتمالاً نخستین کسی بود که آنژیوادم را تشخیص داد که به نام «ادم کوئینکه» هم شناخته می شود. [ ۳] «نبض کوئینکه» به قرمزی و رنگ پریدگی متوالی زیر بستر ناخن گفته می شود که نشانهٔ نارسایی آئورت است. [ ۴] در گذشته نیز به پونکسیون کمری «پونکسیون کوئینکه» می گفتند[ ۵] [ ۶] که جهت آزمایش مایع مغزی - نخاعی در بسیاری از بیماری ها از جمله مننژیت و ام اس کاربرد دارد. او در سال ۱۸۹۳ میلادی عارضه ای به نام «مننژیت سروزی» را توصیف کرد که امروزه به نام پرفشاری داخل مغزی با علت نامشخص شناخته می شود. [ ۷]