هاینریش برونینگ

برونینگ در مونستر چشم به جهان گشود. یک ساله بود که پدرش را از دست داد. زیر آموزه های برادر بزرگترش - هرمان یوزف - کاتولیکی پارسا پرورده شد. تحصیلات خود را در دانشگاه استراسبورگ، مدرسه اقتصاد لندن و دانشگاه بن پی گرفت و دکترایش را دربارهٔ اقتصاد ملی به دست آورد.
در جنگ جهانی یکم برای نبرد داوطلب شد. پس از جنگ بدو نشان صلیب آهنی درجه اول و دوم داده شد.
در ۱۹۲۴ او به حزب مرکزی آلمان پیوست و از وروتسلاو نمایندهٔ رایشستاگ شد و در ۱۹۳۰ به صدر اعظمی رسید.
او از مخالفان سرسخت دولت هیتلر بود. با روی کار آمدن آدولف هیتلر، برونینگ از بیم او در ۱۹۳۴ به هلند گریخت و سپس به بریتانیا رفت. در ۱۹۳۹ استاد علوم سیاسی دانشگاه هاروارد شد.
او در روزهای تبعید کوشید تا افکار عمومی آمریکا را با خطر نازیسم آشنا کند، پس از جنگ دربارهٔ توسعه طلبی شوروی هم هشدار داد که هر دوی این هشدارها مورد توجه واقع نشد.
در ۱۹۴۷ او به آلمان بازگشت و به تدریس در دانشگاه کلن پرداخت. او منتقد کنراد آدناوئر بود. وی در آمریکا درگذشت و پیکرش در زادگاهش به خاک سپرده شد.