هاینتس ویلهلم گودریان ( به آلمانی: Heinz Wilhelm Guderian ) ( ۱۷ ژوئن ۱۸۸۸ – ۱۴ مه ۱۹۵۴ ) نظامی بلندپایه آلمانی در دوره رایش سوم بود که فرماندهی یگان های مختلفی را در جریان جنگ جهانی دوم بر عهده داشت.
گودریان در خاندانی اشرافی زاده شد و پس از گذراندن دوره آموزشی در سال ۱۹۰۷ به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. در جریان جنگ جهانی اول نبرد را در جبهه غربی در جایگاه های تاکتیکی، ستادی و میدانی تجربه کرد و تا درجه سروانی ترفیع گرفت. گودریان پس از جنگ به خدمت در رایشسور ادامه داد. در ابتدا مسئولیت های میدانی داشت؛ سپس در سال ۱۹۲۲ وارد بخش ترابری موتوری در وزارت رایشسور شد. گودریان در این موقعیت به مطالعه در رابطه با جنگ افزارهای زرهی پرداخت و شروع به طرح ایده های خود در این رابطه کرد. با آغاز تلاش رایشسور در اوایل دهه ۱۹۳۰ برای عملیاتی کردن ساختار سازمانی نیروهای زرهی، مسئول اجرای برنامه های آموزشی این نیروها شد. گودریان در این هنگام نظریه ایجاد لشکر زرهی را مطرح ساخت و از بانیان بلیتس کریگ، جنگ برق آسا بود. او سال ۱۹۳۵ نخستین رزمایش یک لشکر زرهی را به انجام رساند. گودریان سال ۱۹۳۸ به درجه سرلشکری ترفیع گرفت و فرمانده کل نیروهای زرهی شد. با نیروهایش در الحاق اتریش به آلمان و ضمیمه کردن سودتنلند به رایش سوم مشارکت نمود.
با آغاز جنگ جهانی دوم، گودریان با درجه سپهبدی در جریان تهاجم آلمان به لهستان فرماندهی سپاه ۱۹ موتوریزه را بر عهده داشت و به جهت عملکردش نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین را دریافت نمود. با همین سپاه در نبرد فرانسه نقش مهمی ایفا نمود و با گذر از جنگل های آردن و رساندن خود به کانال مانش، در کنار سایر یگان های زرهی ورماخت نیروهای متفقین را در بلژیک و شمال شرقی فرانسه به محاصره درآورد. سپس با چرخش به سمت جنوب مدافعان خط دفاعی ماژینو را نیز محاصره کرد. با اجرای موفقیت آمیز ایده های رزم متحرک او و شکست فرانسه، گودریان ماه ژوئیه سال ۱۹۴۰ به درجه ارتشبدی ترفیع گرفت. در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، گودریان فرماندهی گروه زرهی ۲ که بعداً به «ارتش دوم زرهی» تغییر عنوان داد، را بر عهده داشت. نیروهای او در کنار سایر یگان های آلمانی تا ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱ با ایجاد محاصره های وسیع، موجب به اسارت درآمدن بیش از یک میلیون سرباز ارتش سرخ شدند. در نهایت با متوقف شدن ورماخت در دروازه های مسکو، در پی اختلاف نظر بر سر ایستادگی در محل یا عقب نشینی، گودریان از مقام خود عزل شد و حدوداً یک و نیم سال جزو افسران ذخیره بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگودریان در خاندانی اشرافی زاده شد و پس از گذراندن دوره آموزشی در سال ۱۹۰۷ به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. در جریان جنگ جهانی اول نبرد را در جبهه غربی در جایگاه های تاکتیکی، ستادی و میدانی تجربه کرد و تا درجه سروانی ترفیع گرفت. گودریان پس از جنگ به خدمت در رایشسور ادامه داد. در ابتدا مسئولیت های میدانی داشت؛ سپس در سال ۱۹۲۲ وارد بخش ترابری موتوری در وزارت رایشسور شد. گودریان در این موقعیت به مطالعه در رابطه با جنگ افزارهای زرهی پرداخت و شروع به طرح ایده های خود در این رابطه کرد. با آغاز تلاش رایشسور در اوایل دهه ۱۹۳۰ برای عملیاتی کردن ساختار سازمانی نیروهای زرهی، مسئول اجرای برنامه های آموزشی این نیروها شد. گودریان در این هنگام نظریه ایجاد لشکر زرهی را مطرح ساخت و از بانیان بلیتس کریگ، جنگ برق آسا بود. او سال ۱۹۳۵ نخستین رزمایش یک لشکر زرهی را به انجام رساند. گودریان سال ۱۹۳۸ به درجه سرلشکری ترفیع گرفت و فرمانده کل نیروهای زرهی شد. با نیروهایش در الحاق اتریش به آلمان و ضمیمه کردن سودتنلند به رایش سوم مشارکت نمود.
با آغاز جنگ جهانی دوم، گودریان با درجه سپهبدی در جریان تهاجم آلمان به لهستان فرماندهی سپاه ۱۹ موتوریزه را بر عهده داشت و به جهت عملکردش نشان صلیب شوالیه صلیب آهنین را دریافت نمود. با همین سپاه در نبرد فرانسه نقش مهمی ایفا نمود و با گذر از جنگل های آردن و رساندن خود به کانال مانش، در کنار سایر یگان های زرهی ورماخت نیروهای متفقین را در بلژیک و شمال شرقی فرانسه به محاصره درآورد. سپس با چرخش به سمت جنوب مدافعان خط دفاعی ماژینو را نیز محاصره کرد. با اجرای موفقیت آمیز ایده های رزم متحرک او و شکست فرانسه، گودریان ماه ژوئیه سال ۱۹۴۰ به درجه ارتشبدی ترفیع گرفت. در جریان عملیات بارباروسا، تهاجم آلمان به شوروی، گودریان فرماندهی گروه زرهی ۲ که بعداً به «ارتش دوم زرهی» تغییر عنوان داد، را بر عهده داشت. نیروهای او در کنار سایر یگان های آلمانی تا ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱ با ایجاد محاصره های وسیع، موجب به اسارت درآمدن بیش از یک میلیون سرباز ارتش سرخ شدند. در نهایت با متوقف شدن ورماخت در دروازه های مسکو، در پی اختلاف نظر بر سر ایستادگی در محل یا عقب نشینی، گودریان از مقام خود عزل شد و حدوداً یک و نیم سال جزو افسران ذخیره بود.
wiki: هاینتس گودریان