هایدی سانتاماریا کوادرادو ( به پرتغالی: Haydée Santamaría Cuadrado ) ( ۳۰ دسامبر ۱۹۲۲–۲۸ ژوئیه ۱۹۸۰ ) یک انقلابی و سیاستمدار کوبایی بود که در کوبا پس از انقلاب به عنوان یک قهرمان قلمداد می شد. وی در ۲۶ ژوئیه سال ۱۹۵۳ در حمله به پادگان مونکادا در سانتیاگو دو کوبا شرکت کرد. این اقدامی بود که باعث شد او و ملبا هرناندز دستگیر شده و به زندان بیفتند. او از اعضای مؤسس کمیته مرکزی حزب کمونیست کوبا بود و یکی از اولین زنانی که به این حزب پیوست. وی در طول زندگی از مقام والایی در رهبری برخوردار بود. با شرکت در حمله به پادگان مونکادا، هایده سانتاماریا در میان گروه نسبتاً کوچکی قرار داشت، که در هر مرحله از انقلاب کوبا، از آغاز آن تا به ثمر رسیدن آن، شرکت داشته اند.
... [مشاهده متن کامل]
هایده سانتاماریا در ۳۰ دسامبر سال۱۹۲۲ در یک خانواده مهاجر اسپانیایی، خوواکینا کودرادو و هابیل بنوینو سانتاماریا، در انکرایخادا، کوبا، که کارخانه تصفیه شکر کنستانسیا در آن قرار دارد متولد شد. او بزرگ ترین در میان پنج فرزند خانواده بود. او و خواهر و برادرهایش آیدا، هابیل، آلدو و آدا در یک خانواده خورده بورژوایی پرورش یافتند که از گالیسیا در اسپانیا به کوبا به منطقه ای که قبلاً به استان لاس ویلاز شناخته می شد، مهاجرت کردند. او فقط تا کلاس ششم در مدرسه درس خواند، که البته به دلیل فقر و آداب و رسوم در مورد جنسیت چیز غیرمعمولی نبود. اما او کلاس ششم را ۳–۴ بار قبل از ترک مدرسه تکرار کرد که حاکی از ارزشی بود که خواندن و یادگیری برایش داشت. در مدرسه، او با نویسندگان مهمی آشنا شد که از آن جمله خوزه مارتی چهره مهم ادبیات و سمبل ملی استقلال کوبا بود.
از زمان قدیم افسردگی در خانواده اش جاری بود و تا پایان زندگی او را به شدت تحت تأثیر قرار داد. غالباً او روزها را در خواب و در دوره های افسردگی سپری می کرد. وی سرانجام با آرماندو هارت ازدواج کرد و از او صاحب دو فرزند شد، سلیا هارت نویسنده کوبایی و برادرش ابل هارت. آن ها همچنین بسیاری از کودکان را پذیرفتند و آن ها را بزرگ کردند.
بعد از تلاش برای پرستار شدن و مدتی نیز کار کردن به عنوان معلم، هایده سانتاماریا عاقبت توانست چارچوب خانواده محافظه کار خود را پشت سر بگذارد و در اوایل دهه ۵۰ به برادرش آبل سانتاماریا در هاوانا بپیوندد. در این زمان و در هاوانا بود که او ملاقات با فرماندهان ابیل را آغاز کرد که بالاترین آنها از جمله فیدل کاسترو بود. هایده سانتاماریا و ملبا هرناندز تنها دو زنی بودند که به طور مستقیم در حمله به پادگان های مونکادا در تاریخ ۲۵ ژوئیه ۱۹۵۳ شرکت کردند. نقش هایی که او در طول، قبل و پس از ۲۶ ژوئیه سال ۱۹۵۳ بر عهده داشت، از جمله تحویل و انتقال اسلحه، کمک در سازماندهی انقلابی جنبش ۲۶ ژوئیه و همچنین کمک به گردهمایی قیام شهری ۳۰ نوامبر ۱۹۵۵ در سانتیاگو د کوبا در کنار فرانک پایس و سلیا سانچز بود.
... [مشاهده متن کامل]
هایده سانتاماریا در ۳۰ دسامبر سال۱۹۲۲ در یک خانواده مهاجر اسپانیایی، خوواکینا کودرادو و هابیل بنوینو سانتاماریا، در انکرایخادا، کوبا، که کارخانه تصفیه شکر کنستانسیا در آن قرار دارد متولد شد. او بزرگ ترین در میان پنج فرزند خانواده بود. او و خواهر و برادرهایش آیدا، هابیل، آلدو و آدا در یک خانواده خورده بورژوایی پرورش یافتند که از گالیسیا در اسپانیا به کوبا به منطقه ای که قبلاً به استان لاس ویلاز شناخته می شد، مهاجرت کردند. او فقط تا کلاس ششم در مدرسه درس خواند، که البته به دلیل فقر و آداب و رسوم در مورد جنسیت چیز غیرمعمولی نبود. اما او کلاس ششم را ۳–۴ بار قبل از ترک مدرسه تکرار کرد که حاکی از ارزشی بود که خواندن و یادگیری برایش داشت. در مدرسه، او با نویسندگان مهمی آشنا شد که از آن جمله خوزه مارتی چهره مهم ادبیات و سمبل ملی استقلال کوبا بود.
از زمان قدیم افسردگی در خانواده اش جاری بود و تا پایان زندگی او را به شدت تحت تأثیر قرار داد. غالباً او روزها را در خواب و در دوره های افسردگی سپری می کرد. وی سرانجام با آرماندو هارت ازدواج کرد و از او صاحب دو فرزند شد، سلیا هارت نویسنده کوبایی و برادرش ابل هارت. آن ها همچنین بسیاری از کودکان را پذیرفتند و آن ها را بزرگ کردند.
بعد از تلاش برای پرستار شدن و مدتی نیز کار کردن به عنوان معلم، هایده سانتاماریا عاقبت توانست چارچوب خانواده محافظه کار خود را پشت سر بگذارد و در اوایل دهه ۵۰ به برادرش آبل سانتاماریا در هاوانا بپیوندد. در این زمان و در هاوانا بود که او ملاقات با فرماندهان ابیل را آغاز کرد که بالاترین آنها از جمله فیدل کاسترو بود. هایده سانتاماریا و ملبا هرناندز تنها دو زنی بودند که به طور مستقیم در حمله به پادگان های مونکادا در تاریخ ۲۵ ژوئیه ۱۹۵۳ شرکت کردند. نقش هایی که او در طول، قبل و پس از ۲۶ ژوئیه سال ۱۹۵۳ بر عهده داشت، از جمله تحویل و انتقال اسلحه، کمک در سازماندهی انقلابی جنبش ۲۶ ژوئیه و همچنین کمک به گردهمایی قیام شهری ۳۰ نوامبر ۱۹۵۵ در سانتیاگو د کوبا در کنار فرانک پایس و سلیا سانچز بود.
