هاید داگلاس

دانشنامه آزاد فارسی

هایْد، داگْلاس (۱۸۶۰ـ۱۹۴۹)(Hyde, Douglas)
هایْد، داگْلاس
(نام اصلی: آن کرائوبین آئوبین به معنی شاخۀ کوچک دلپذیر) نویسنده، محقق، و مبلّغ ایرلندی، و رئیس جمهور ایرلند (۱۹۳۸ـ۱۹۴۵). در ۱۸۹۳ رئیس اتحادیۀ گِیلی (سِلتی) شد. ترجمه هایش از شعر و نثر ایرلندی به پیدایش سبکی در انگلیسی انجامید که اصطلاحات و نحو زبانِ گیلی را به کار می گرفت و تأثیر فراوانی بر نویسندگان جوان ترِ جنبش احیای ادبی ایرلندی برجا گذاشت. با این وصف، کوشید که از سیاسی شدن اتحادیۀ مزبور جلوگیری کند و به همین سبب در ۱۹۱۵ از ریاست آن استعفا کرد. از ۱۹۲۵ عضو مجلس سنا شد و درپی توافق میان احزاب در ۱۹۳۸ به ریاست جمهوری ایرلند رسید. هاید استاد زبان ایرلندی در یونیورسیتی کالج دوبلین بود (۱۹۰۹ـ۱۹۳۲). آثار مهمی که از او به چاپ رسیده اند عبارت اند از ترانه های عاشقانۀ کانات (۱۸۹۳)، تاریخ ادبی ایرلند (۱۸۹۹)، و ترانه های مذهبی کانات (۱۹۰۶). در ۱۹۰۱، نمایش نامۀ کاساد و سوگاین (۱۹۰۱) را نوشت که نخستین نمایش نامۀ مدرن ایرلندی بود. هاید در استان اسلایگو زاده شد و در ترینیتی کالج دوبلین در رشتۀ حقوق تحصیل کرد. نطق افتتاحیه اش در ۱۸۹۲ در مقام رئیس انجمن ادبی ملی فریاد استعانت از کسانی بود که قصد داشتند از زوال زبان ایرلندی جلوگیری کنند. این مناسبت را در حکم نقطۀ عطفی برای زبان گیلی دانسته اند که به احساسات ملی در آغاز قرن جدید جانی دوباره بخشید.

پیشنهاد کاربران

بپرس