هایِت، جان وِسْلی (۱۸۳۷ـ۱۹۲۰)(Hyatt, John Wesley)
هایِت، جان وِسْلی
مخترع امریکایی. در ۱۸۶۹، سلولوئید، اولین پلاستیک مصنوعی، را اختراع کرد که جانشین عاج فیل شد. استفاده از این ماده برای تولید طیف گسترده ای از محصولات، از دگمۀ پیراهن و شانه تا اسباب بازی و جغجغه های بچه ها عمومیت یافت و هنوز هم برای تولید توپ های تنیس به کار می رود. هایت در استارکیِ نیویورک زاده شد و در چاپخانه ای در ایلینوی کار می کرد. در اوایل دهه ۱۸۶۰، شرکت نیویورکی فیلان و کالندر جایزه ای به مبلغ ۱۰هزار دلار برای معرفی جانشین مناسب عاج فیل به منظور کاربرد در توپ های بیلیارد اختصاص داد. هایت با استفاده از سلولز نیتره شده ای با نام پیروکسیلین سلولوئید را ساخت. سلولوئید نام تجاری این ماده در امریکاست. به این ماده زایلونیت نیز می گویند. با آن که سلولوئید را در توپ های بیلیارد به کار بردند، ولی هرگز جایزه ای به هایت داده نشد. او به ثبت بیش از ۲۰۰ مورد از اختراعاتش ادامه داد که از آن جمله اند: یاتاقان های غلطکی، و ماشین خیاطی چنددوخته. سلولوئید مخلوطی از سلولز نیتره شده و کافور، و از عمده ترین مضرات آن اشتعال پذیری بود. بعدها سلولوئید به منزلۀ جزء عامل در فیلم عکاسی و نیز پرکنندۀ نوعی شیشۀ نشکن سه لایی در پنجره اتومبیل ها به کار رفت. کاربرد این ماده به علت تولید مواد سنتزی جدید کاملاً منسوخ شده است.
هایِت، جان وِسْلی
مخترع امریکایی. در ۱۸۶۹، سلولوئید، اولین پلاستیک مصنوعی، را اختراع کرد که جانشین عاج فیل شد. استفاده از این ماده برای تولید طیف گسترده ای از محصولات، از دگمۀ پیراهن و شانه تا اسباب بازی و جغجغه های بچه ها عمومیت یافت و هنوز هم برای تولید توپ های تنیس به کار می رود. هایت در استارکیِ نیویورک زاده شد و در چاپخانه ای در ایلینوی کار می کرد. در اوایل دهه ۱۸۶۰، شرکت نیویورکی فیلان و کالندر جایزه ای به مبلغ ۱۰هزار دلار برای معرفی جانشین مناسب عاج فیل به منظور کاربرد در توپ های بیلیارد اختصاص داد. هایت با استفاده از سلولز نیتره شده ای با نام پیروکسیلین سلولوئید را ساخت. سلولوئید نام تجاری این ماده در امریکاست. به این ماده زایلونیت نیز می گویند. با آن که سلولوئید را در توپ های بیلیارد به کار بردند، ولی هرگز جایزه ای به هایت داده نشد. او به ثبت بیش از ۲۰۰ مورد از اختراعاتش ادامه داد که از آن جمله اند: یاتاقان های غلطکی، و ماشین خیاطی چنددوخته. سلولوئید مخلوطی از سلولز نیتره شده و کافور، و از عمده ترین مضرات آن اشتعال پذیری بود. بعدها سلولوئید به منزلۀ جزء عامل در فیلم عکاسی و نیز پرکنندۀ نوعی شیشۀ نشکن سه لایی در پنجره اتومبیل ها به کار رفت. کاربرد این ماده به علت تولید مواد سنتزی جدید کاملاً منسوخ شده است.
wikijoo: هایت،_جان_وسلی_(۱۸۳۷ـ۱۹۲۰)