هاکْسْلی، اَنْدْرو (۱۹۱۷)(Huxley, Andrew)
هاکْسْلی، اَنْدْرو
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۶۳، با آلن هاجکین و به سبب تحقیقاتشان در زمینۀ سازوکارهای دخیل در انتقال یا مهار تکانه های عصبی از خلال غشای نورون ها به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی دست یافت. هاکسلی در ۱۹۷۴ لقب سِر گرفت. در لندن زاده شد و نوۀ تی اچ هاکسلی بود. در کیمبریج درس خواند و طی جنگ جهانی دوم پژوهشگر ارتش بود. پس از پایان جنگ، به کیمبریج بازگشت و در ۱۹۶۰، استاد کالج دانشگاه لندن شد. در ۱۹۴۵، هاکسلی و هاجکین در کیمبریج به اندازه گیری پتانسیل الکتروشیمیایی غشای یاخته های عصبی پرداختند. آنان به آزمایش اکسون ماهی مرکب غول پیکری مشغول شدند که هر اکسونش حدود۵.۷ میلی متر ضخامت داشت. آنان لوله ای شیشه ای پر از آب دریا درون اکسون و یک میکروالکترود در یاخته وارد کردند تا ترکیب یون های درون و پیرامون یاخته را تعیین کنند. بر اثر تحریک اکسون با یک زوج الکترود بیرونی، مشخص شد که درون یاخته ابتدا دارای بار منفی (پتانسیل استراحت) و بیرون آن دارای بار مثبت است، ولی هنگام ایجاد تکانۀ عصبی، پتانسیل غشا معکوس می شود.
هاکْسْلی، اَنْدْرو
فیزیولوژیست انگلیسی. در ۱۹۶۳، با آلن هاجکین و به سبب تحقیقاتشان در زمینۀ سازوکارهای دخیل در انتقال یا مهار تکانه های عصبی از خلال غشای نورون ها به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی دست یافت. هاکسلی در ۱۹۷۴ لقب سِر گرفت. در لندن زاده شد و نوۀ تی اچ هاکسلی بود. در کیمبریج درس خواند و طی جنگ جهانی دوم پژوهشگر ارتش بود. پس از پایان جنگ، به کیمبریج بازگشت و در ۱۹۶۰، استاد کالج دانشگاه لندن شد. در ۱۹۴۵، هاکسلی و هاجکین در کیمبریج به اندازه گیری پتانسیل الکتروشیمیایی غشای یاخته های عصبی پرداختند. آنان به آزمایش اکسون ماهی مرکب غول پیکری مشغول شدند که هر اکسونش حدود۵.۷ میلی متر ضخامت داشت. آنان لوله ای شیشه ای پر از آب دریا درون اکسون و یک میکروالکترود در یاخته وارد کردند تا ترکیب یون های درون و پیرامون یاخته را تعیین کنند. بر اثر تحریک اکسون با یک زوج الکترود بیرونی، مشخص شد که درون یاخته ابتدا دارای بار منفی (پتانسیل استراحت) و بیرون آن دارای بار مثبت است، ولی هنگام ایجاد تکانۀ عصبی، پتانسیل غشا معکوس می شود.
wikijoo: هاکسلی،_اندرو_(۱۹۱۷)