هاوکر سیدلی نمرود یک هواپیمای گشت دریایی در حال توسعه توسط بریتانیا بود. این طرح یک تغییر گسترده از هواپیمای دی هاویلند کامِت، اولین هواپیمای جت خطوط هوایی تجاری بود. طراحی این هواپیما در اصل توسط هاوکر سیدلی، جانشین شرکت دی هاویلند صورت گرفته و مقدار زیادی از توسعه و نگهداری این هواپیما نیز، خود به وسیلهٔ شرکت های جانشین هاوکر سیدلی به ترتیب بریتیش آئرواسپیس و بی ای ئی سیستمز انجام شده است.
در ۴ ژوئن سال ۱۹۶۴، دولت بریتانیا ۳۸۱ نفر از متخصصین هوایی را برای جایگزینی به آوروُ شِکِلتون ( Avro Shackleton ) فرستاد. [ ۱] ضرورت چنین اقدامی در امر جانشینی، بیانگر سرعت نزدیک شدن خستگی ها، فرسودگی و محدودیت های موجود در ناوگان شکلتون نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا بود. [ ۲] توسعه و بازسازی ناوگان گشت دریایی شکلتون، معامله بزرگی بود که نظر تولید کنندگاه هوپیماهای مشابه را چه در داخل بریتانیا و چه در خارج جلب کرد. هواپیما ارائه شده شامل: لاکهید پی - ۳ اوریون و برگوت آتلانتیک از تولیدکنندگان خارجی و تولیدات شرکت های بریتانیایی و زیرمجموعه های آن ها شامل هواپیماهای: هاوکر سایدلی ترایدنت، بی ای سی یک - یازده، وایکر وی سی ۱۰ و دی هاویلند کامت بود. در دوم فوریه ۱۹۶۵ میلادی هارولد ویلسون، نخست وزیر انگلستان، اعلام کرد قصد سفارش نسخه گشت دریایی هاوکر سیدلی از نوع کامت مدل اچ اس ۸۰۱ را دارد. [ ۳] [ ۴] طراحی نمرود بر پایه هواپیمای کامت۴سی، هواپیمای خطوط تجاری که به پایان زندگی تجاری خود رسیده بود شکل گرفت. اولین پیش نمونه های نیمراد مدل ایکس - وی۱۴۸ و ایکس - وی۱۴۷ از دو بدنه نهایی ناتمام کامت۴سی ساخته شد. برای بهره وری بهتر از سوخت، به ویژه در ارتفاعات پایین که مورد نیاز گشت دریایی بود، موتور توربوجت
کامت با موتور توربوفن رولزرویس اسپی جایگزین شد. اصلاحات عمده بدنه شامل موارد، محفظه داخلی حمل سلاح، دماغه مناسب برای گسترش رادار، دم جدید با تجهیزات جنگ الکترونیک ( ESM ) ، سنسورهای نصب شده در سطوح آیرودینامیک بزرگ و بوم آشکارساز ناهنجاری مغناطیسی ( MAD ) بود. پس از اولین پرواز در می ۱۹۶۷، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا ۴۶ نیمراد ام آر ۱اس سفارش داد. اولین نمونه:XV۲۳۰ در اکتبر ۱۹۶۹ وارد خدمت شد. در مجموع پنج اسکادران با استفاده از نوع نمیراد تأسیس شد. چهار اسکادران به طور دائم در دایگاه های بریتانیا مستقر شده و اسکادران پنجم در ابتدا در مالت مستقر شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۴ ژوئن سال ۱۹۶۴، دولت بریتانیا ۳۸۱ نفر از متخصصین هوایی را برای جایگزینی به آوروُ شِکِلتون ( Avro Shackleton ) فرستاد. [ ۱] ضرورت چنین اقدامی در امر جانشینی، بیانگر سرعت نزدیک شدن خستگی ها، فرسودگی و محدودیت های موجود در ناوگان شکلتون نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا بود. [ ۲] توسعه و بازسازی ناوگان گشت دریایی شکلتون، معامله بزرگی بود که نظر تولید کنندگاه هوپیماهای مشابه را چه در داخل بریتانیا و چه در خارج جلب کرد. هواپیما ارائه شده شامل: لاکهید پی - ۳ اوریون و برگوت آتلانتیک از تولیدکنندگان خارجی و تولیدات شرکت های بریتانیایی و زیرمجموعه های آن ها شامل هواپیماهای: هاوکر سایدلی ترایدنت، بی ای سی یک - یازده، وایکر وی سی ۱۰ و دی هاویلند کامت بود. در دوم فوریه ۱۹۶۵ میلادی هارولد ویلسون، نخست وزیر انگلستان، اعلام کرد قصد سفارش نسخه گشت دریایی هاوکر سیدلی از نوع کامت مدل اچ اس ۸۰۱ را دارد. [ ۳] [ ۴] طراحی نمرود بر پایه هواپیمای کامت۴سی، هواپیمای خطوط تجاری که به پایان زندگی تجاری خود رسیده بود شکل گرفت. اولین پیش نمونه های نیمراد مدل ایکس - وی۱۴۸ و ایکس - وی۱۴۷ از دو بدنه نهایی ناتمام کامت۴سی ساخته شد. برای بهره وری بهتر از سوخت، به ویژه در ارتفاعات پایین که مورد نیاز گشت دریایی بود، موتور توربوجت
کامت با موتور توربوفن رولزرویس اسپی جایگزین شد. اصلاحات عمده بدنه شامل موارد، محفظه داخلی حمل سلاح، دماغه مناسب برای گسترش رادار، دم جدید با تجهیزات جنگ الکترونیک ( ESM ) ، سنسورهای نصب شده در سطوح آیرودینامیک بزرگ و بوم آشکارساز ناهنجاری مغناطیسی ( MAD ) بود. پس از اولین پرواز در می ۱۹۶۷، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا ۴۶ نیمراد ام آر ۱اس سفارش داد. اولین نمونه:XV۲۳۰ در اکتبر ۱۹۶۹ وارد خدمت شد. در مجموع پنج اسکادران با استفاده از نوع نمیراد تأسیس شد. چهار اسکادران به طور دائم در دایگاه های بریتانیا مستقر شده و اسکادران پنجم در ابتدا در مالت مستقر شد.
wiki: هاوکر سیدلی نیمرود