هاونگاه

لغت نامه دهخدا

هاونگاه. [ وَ ] ( اِ مرکب ) ( در زبان اوستایی هاونی ) نزد ایرانیان قدیم ، یکی از اوقات پنجگانه روز بوده و آن وقتی است که در آن شربت مقدس هوم تهیه میشده. مدت آن از برآمدن خورشید تا نیمروز بوده است. ( از یشتها، تألیف پورداود ج 1 ص 469 ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) (زردشتی )یکی ازاوقات پنجگان. روز و آن وقتی بودهاست که در آن شربت مقدس هوم تهیهمیدشه . مدت آن ازهنگام طلوع خورشید تاظهربودهاست .

پیشنهاد کاربران

یکی از پنج بخش پنجگاه در شبانه روز است که پارسیان در آن زمان نماز نخستین را می خواندند.
از برآمدن آفتاب تا نیمروز: واژه هاون همان کلمه هاون امروزی است و از ریشه اوستایی به معنی فشردن آمده است، چون بامدادان و هنگام برآمدن آفتاب، موبدان گیاه سپندینه هوم را می کوبند و با آدابی ویژه از آن شربتی تقدیس شده فراهم می آورند.
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس