هاوتم ـ شیندلر سر آلبرت. هاوتُم ـ شینْدْلِر، سِر آلبرت (۱۸۴۶ـ۱۹۱۶م)(Houtum-Schindler, Sir Albert)
هاوتُم ـ شینْدْلِر، سِر آلبرت
ایران شناس اتریشی الاصل، زادۀ لندن. در ۱۸۶۸ م، در سرویس تلگراف هندواروپایی در ایران مشغول به کار شد؛ پس از مدتی به دلیل شایستگی در کار، به عنوان مشاور مخبرالدوله در امور تلگراف انتخاب شد و پس از آن وزیر تلگراف ایران شد. خطوط تلگراف بسیاری برای ایران طراحی کرد و در گذر سفرهایش به دورافتاده ترین جاها، برای انجام طرح های تلگراف، معدن و راه سازی، دانش بسیاری از جغرافیا و لهجه های ایرانی به دست آورد که زمینه ساز تألیفات او دربارۀ ایران شد. در ۱۸۹۳، به عنوان نخستین مدیر بانک تازه تأسیس ایران (بانک شاهی) و مدیر فعالیت های معدن کاوی در ایران معرفی شد. مدتی نیز به عنوان مشاور ارشد امور خدمات حکومتی و هم زمان مسئولیت ادارۀ گذرنامۀ تهران را به عهده داشت. هاوتم، عضو انجمن جغرافیای انگلیس، هلند، آلمان و اتریش، همچنین انجمن آسیایی و انجمن زمین شناسی و حیات وحش اتریش بود. او به زبان فارسی کاملاً مسلط بود. از آثار او مقاله ای است که زندگی گونه های بز کوهی در ایران را بررسی کرده است. گونه جدید مورد مطالعۀ او را «تراگلاپوس هاوتُم ـ شیندلری» نامیده اند. آثار متعددی از او به چاپ رسیده است، که از آن جمله اند: مجموعۀ سفرهای او به نقاط مختلف ایران؛ مسیر مارکوپولو در جنوب ایران؛ پارسیان ایران و زبانشان؛ فرهنگ عبری ـ فارسی؛ زمین شناسی شمال غرب ایران و مطالب تازه ای دربارۀ پژوهش بر روی کانی ها.
هاوتُم ـ شینْدْلِر، سِر آلبرت
ایران شناس اتریشی الاصل، زادۀ لندن. در ۱۸۶۸ م، در سرویس تلگراف هندواروپایی در ایران مشغول به کار شد؛ پس از مدتی به دلیل شایستگی در کار، به عنوان مشاور مخبرالدوله در امور تلگراف انتخاب شد و پس از آن وزیر تلگراف ایران شد. خطوط تلگراف بسیاری برای ایران طراحی کرد و در گذر سفرهایش به دورافتاده ترین جاها، برای انجام طرح های تلگراف، معدن و راه سازی، دانش بسیاری از جغرافیا و لهجه های ایرانی به دست آورد که زمینه ساز تألیفات او دربارۀ ایران شد. در ۱۸۹۳، به عنوان نخستین مدیر بانک تازه تأسیس ایران (بانک شاهی) و مدیر فعالیت های معدن کاوی در ایران معرفی شد. مدتی نیز به عنوان مشاور ارشد امور خدمات حکومتی و هم زمان مسئولیت ادارۀ گذرنامۀ تهران را به عهده داشت. هاوتم، عضو انجمن جغرافیای انگلیس، هلند، آلمان و اتریش، همچنین انجمن آسیایی و انجمن زمین شناسی و حیات وحش اتریش بود. او به زبان فارسی کاملاً مسلط بود. از آثار او مقاله ای است که زندگی گونه های بز کوهی در ایران را بررسی کرده است. گونه جدید مورد مطالعۀ او را «تراگلاپوس هاوتُم ـ شیندلری» نامیده اند. آثار متعددی از او به چاپ رسیده است، که از آن جمله اند: مجموعۀ سفرهای او به نقاط مختلف ایران؛ مسیر مارکوپولو در جنوب ایران؛ پارسیان ایران و زبانشان؛ فرهنگ عبری ـ فارسی؛ زمین شناسی شمال غرب ایران و مطالب تازه ای دربارۀ پژوهش بر روی کانی ها.