هانْکِل، هِرْمان (۱۸۳۹ـ۱۸۷۳)(Hankel, Hermann)
هانْکِل، هِرْمان
ریاضی دان و مورخ آلمانی. دستاوردهای مهمی در زمینۀ بررسی اعداد مختلط و اَبَرمختلط و نظریۀ توابع داشت. همچنین، دستاوردهای بسیاری در تکمیل کارهای دیگران داشت. در هاله زاده شد و در لایپزیگ، گوتینگن، و برلین درس خواند. سپس، در لایپزیگ و توبینگن به تدریس پرداخت. کتابش با نامِ نظریۀ دستگاه اعداد مختلط (۱۸۶۷) دربارۀ دستگاه های اعداد حقیقی، مختلط، و اَبَرمختلط بود و در آن نشان داد که هیچ دستگاهی از اعداد اَبَرمختلط نمی تواند در همۀ قوانین حساب معمولی صدق کند. در بررسی نوسانات نامتناهی و توابع ناپایا روشی برای ساختن توابعی عرضه کرد که در هر نقطۀ گویا تکنیگی دارند. همچنین، تصریح کرد که چنین توابعی خصوصیات کلی ندارند. این امر گام مهمی به سوی نظریۀ جدید انتگرال گیری بود. توابع هانکل جوابی برای معادلۀ دیفرانسیل بِسل به دست می دادند که در آغاز برای نظریۀ حرکات سیاره ای مطرح شده بود. این معادله امروز در بسیاری از زمینه ها طرح می شود. هانکل همچنین برای نخستین بار روشی برای انتساب مقدار یا «اندازه» به مجموعه هایی مطلقاً ناپیوسته از نقاط، مانند مجموعه ای که فقط از اعداد گنگ بین ۰ و ۱ تشکیل می شود، پیش نهاد. نظریۀ «اندازۀ» مجموعه های نقاط، امروز در نظریۀ احتمال، سایبرنتیک، و الکترونیک کاربرد گسترده ای دارد.
هانْکِل، هِرْمان
ریاضی دان و مورخ آلمانی. دستاوردهای مهمی در زمینۀ بررسی اعداد مختلط و اَبَرمختلط و نظریۀ توابع داشت. همچنین، دستاوردهای بسیاری در تکمیل کارهای دیگران داشت. در هاله زاده شد و در لایپزیگ، گوتینگن، و برلین درس خواند. سپس، در لایپزیگ و توبینگن به تدریس پرداخت. کتابش با نامِ نظریۀ دستگاه اعداد مختلط (۱۸۶۷) دربارۀ دستگاه های اعداد حقیقی، مختلط، و اَبَرمختلط بود و در آن نشان داد که هیچ دستگاهی از اعداد اَبَرمختلط نمی تواند در همۀ قوانین حساب معمولی صدق کند. در بررسی نوسانات نامتناهی و توابع ناپایا روشی برای ساختن توابعی عرضه کرد که در هر نقطۀ گویا تکنیگی دارند. همچنین، تصریح کرد که چنین توابعی خصوصیات کلی ندارند. این امر گام مهمی به سوی نظریۀ جدید انتگرال گیری بود. توابع هانکل جوابی برای معادلۀ دیفرانسیل بِسل به دست می دادند که در آغاز برای نظریۀ حرکات سیاره ای مطرح شده بود. این معادله امروز در بسیاری از زمینه ها طرح می شود. هانکل همچنین برای نخستین بار روشی برای انتساب مقدار یا «اندازه» به مجموعه هایی مطلقاً ناپیوسته از نقاط، مانند مجموعه ای که فقط از اعداد گنگ بین ۰ و ۱ تشکیل می شود، پیش نهاد. نظریۀ «اندازۀ» مجموعه های نقاط، امروز در نظریۀ احتمال، سایبرنتیک، و الکترونیک کاربرد گسترده ای دارد.
wikijoo: هانکل،_هرمان_(۱۸۳۹ـ۱۸۷۳)