یوهانس "هانس" فریدریش لئوپولد فن زکت ( به آلمانی: Johannes "Hans" Friedrich Leopold von Seeckt ) ( ۲۴ آوریل ۱۸۶۶–۲۷ دسامبر ۱۹۳۶ ) نظامی بلندپایه آلمانی بود.
در طول جمهوری وایمار وی ریاست ستاد رایشسور را از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۰ و از ۱۹۲۰ تا استعفایش در اکتبر ۱۹۲۶ و نیز فرماندهی کل قوای مسلح جمهوری وایمار را بر عهده داشت. در باز سازماندهی نیروی زمینی پس از شکست آلمان در جنگ اول جهانی که این کشور را از تشکیل ستاد ارتش محروم کرده بودند، نقشی بسزا داشته و پایه های دکترین، تاکتیک ها، سازمانها و آموزش نیروهای آلمانی را پی ریزی نمود. وی در ۱۹۲۶ سازمانِ شبه ستادی دفاع ملی را در حالی ترک کرد که این سازمان صاحب دکترین عملیاتی تعریف شده و استاندارد و چارچوبی دقیق برای شیوه های آینده نبرد_که به طور گسترده ای در جبهه های جنگی آلمان ها در نیمه نخست جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند_ شده بود.
... [مشاهده متن کامل]
زکت به عنوان نماینده پارلمان از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۲ یعنی یکسال پیش از به قدرت رسیدن حزب نازی فعالیت نمود. از ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵ وی مکرراً در چین به عنوان مشاور نظامی چیانگ کای شک در جنگ با کمونیست ها مشارکت داشته و نقشی مستقیم در ابداع تاکتیکهای محاصره ای که به یک رشته پیروزی ها در برابر ارتش سرخ خلق منجر شد و مائو تسه تونگ را مجبور به ۹٬۰۰۰ کیلومتر عقب نشینی نمود، داشت.
با وقوع جنگ اول جهانی زکت ابتدا با درجه سرهنگ دومی به عنوان رئیس ستاد اوالد فون لوچوف در سپاه سوم آلمان خدمت کرد. با بسیج نیروها در اول اوت ۱۹۱۴ سپاه سوم تحویل ارتش یکم الکساندر فن کلوک که مرکز ثقل طرح اشلیفن را برای حمله به فرانسه تشکیل می داد، شد. در بدو ۱۹۱۵ پس از آنکه این ارتش در نزدیکی سواسون مورد تهاجم قرار گرفت، زکت یک ضدحمله را توصیه نمود که باعث اسیر گرفتن هزاران سرباز دشمن و غنیمت گرفتن سلاح های آنان شد. در ۲۷ ژانویه ۱۹۱۵ به درجه سرهنگی ارتقای مقام یافته و در ماه مارس به جبهه شرق منتقل گردید تا به عنوان رئیس ستاد فرمانده ارتش یازدهم آلمان یعنی فیلدمارشال مکنسن خدمت کند. او در طراحی و اجرای نبردهای کاملاً موفق مکنسن نقشی پایه ای داشت.
در ارتش یازدهم، زکت تهاجم به خط گورلیس_تارنوف از ۲ مه تا ۲۷ ژوئن ۱۹۱۵ را هدایت نمود، جایی که دو ارتش روسی در جلوی خود را از هم شکافتند و روس ها بعد از این شکست هرگز نتوانستند کاملاً کمر راست کنند. در اینجا زکت شیوه جدیدی در کاربرد فشار حمله به کار برد، به طوری که نفرات ذخیره را در طول شکاف های حاصل شده در خطوط دفاعی روس ها حرکت داد. با این شیوهٔ جدید یعنی پیشروی در جبهه ای متحدالشکل و استفاده از نفرات ذخیره برای در هم کوبیدن نقاط قوت دشمن، از شیوهٔ منسوخ امن ساختن جناحین تخطی نمود. با فشار آوردن نیروهای ذخیره اش به عقب خطوط روس ها، مواضع و خط دفاعی روس ها را متلاشی نمود. به خاطر این عملیات وی بالاترین نشان نظامی پروسی یعنی پور لی میریت را دریافت داشت. در ژوئن ۱۹۱۵ زکت به درجه سرتیپی ارتقا یافت. وی رئیس ستاد مکنسن باقی ماند و در اواخر اکتبر همین سال که به مکنسن، فرماندهی گروه ارتشی متشکل از ارتش یازدهم آلمان، ارتش سوم اتریش_مجارستان و ارتش یکم بلغارستان را سپردند تا جبهه جدیدی علیه صربستان بگشاید، بار دیگر زکت نقشی محوری در طراحی و هدایت عملیات ها از ۶ اکتبر تا ۲۴ نوامبر ۱۹۱۵ داشت. این گفته در میان ارتش آلمان شایع بود: «هرکجا مکنسن هست، زکت هم هست؛ هرکجا زکت هست، پیروزی هم هست. » در ژوئن ۱۹۱۶ وی رئیس ستاد ارتش هفتم اتریش_مجارستان در گالیسیا شد، ارتشی که با ناامیدی در برابر تهاجم بروسیلوف ( از معدود تهاجمات موفق در طول جنگ. م ) مقاومت می کرد برگزیده شد. همچنین بعداً به عنوان رئیس ستاد گروه ارتش اتریش_مجارستان تحت هدایت آرشدوک کارل گردید، کسی که در نوامبر همین سال به عنوان آخرین امپراتور اتریش_مجارستان تاج گذاری کرد.
در طول جمهوری وایمار وی ریاست ستاد رایشسور را از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۰ و از ۱۹۲۰ تا استعفایش در اکتبر ۱۹۲۶ و نیز فرماندهی کل قوای مسلح جمهوری وایمار را بر عهده داشت. در باز سازماندهی نیروی زمینی پس از شکست آلمان در جنگ اول جهانی که این کشور را از تشکیل ستاد ارتش محروم کرده بودند، نقشی بسزا داشته و پایه های دکترین، تاکتیک ها، سازمانها و آموزش نیروهای آلمانی را پی ریزی نمود. وی در ۱۹۲۶ سازمانِ شبه ستادی دفاع ملی را در حالی ترک کرد که این سازمان صاحب دکترین عملیاتی تعریف شده و استاندارد و چارچوبی دقیق برای شیوه های آینده نبرد_که به طور گسترده ای در جبهه های جنگی آلمان ها در نیمه نخست جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند_ شده بود.
... [مشاهده متن کامل]
زکت به عنوان نماینده پارلمان از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۲ یعنی یکسال پیش از به قدرت رسیدن حزب نازی فعالیت نمود. از ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵ وی مکرراً در چین به عنوان مشاور نظامی چیانگ کای شک در جنگ با کمونیست ها مشارکت داشته و نقشی مستقیم در ابداع تاکتیکهای محاصره ای که به یک رشته پیروزی ها در برابر ارتش سرخ خلق منجر شد و مائو تسه تونگ را مجبور به ۹٬۰۰۰ کیلومتر عقب نشینی نمود، داشت.
با وقوع جنگ اول جهانی زکت ابتدا با درجه سرهنگ دومی به عنوان رئیس ستاد اوالد فون لوچوف در سپاه سوم آلمان خدمت کرد. با بسیج نیروها در اول اوت ۱۹۱۴ سپاه سوم تحویل ارتش یکم الکساندر فن کلوک که مرکز ثقل طرح اشلیفن را برای حمله به فرانسه تشکیل می داد، شد. در بدو ۱۹۱۵ پس از آنکه این ارتش در نزدیکی سواسون مورد تهاجم قرار گرفت، زکت یک ضدحمله را توصیه نمود که باعث اسیر گرفتن هزاران سرباز دشمن و غنیمت گرفتن سلاح های آنان شد. در ۲۷ ژانویه ۱۹۱۵ به درجه سرهنگی ارتقای مقام یافته و در ماه مارس به جبهه شرق منتقل گردید تا به عنوان رئیس ستاد فرمانده ارتش یازدهم آلمان یعنی فیلدمارشال مکنسن خدمت کند. او در طراحی و اجرای نبردهای کاملاً موفق مکنسن نقشی پایه ای داشت.
در ارتش یازدهم، زکت تهاجم به خط گورلیس_تارنوف از ۲ مه تا ۲۷ ژوئن ۱۹۱۵ را هدایت نمود، جایی که دو ارتش روسی در جلوی خود را از هم شکافتند و روس ها بعد از این شکست هرگز نتوانستند کاملاً کمر راست کنند. در اینجا زکت شیوه جدیدی در کاربرد فشار حمله به کار برد، به طوری که نفرات ذخیره را در طول شکاف های حاصل شده در خطوط دفاعی روس ها حرکت داد. با این شیوهٔ جدید یعنی پیشروی در جبهه ای متحدالشکل و استفاده از نفرات ذخیره برای در هم کوبیدن نقاط قوت دشمن، از شیوهٔ منسوخ امن ساختن جناحین تخطی نمود. با فشار آوردن نیروهای ذخیره اش به عقب خطوط روس ها، مواضع و خط دفاعی روس ها را متلاشی نمود. به خاطر این عملیات وی بالاترین نشان نظامی پروسی یعنی پور لی میریت را دریافت داشت. در ژوئن ۱۹۱۵ زکت به درجه سرتیپی ارتقا یافت. وی رئیس ستاد مکنسن باقی ماند و در اواخر اکتبر همین سال که به مکنسن، فرماندهی گروه ارتشی متشکل از ارتش یازدهم آلمان، ارتش سوم اتریش_مجارستان و ارتش یکم بلغارستان را سپردند تا جبهه جدیدی علیه صربستان بگشاید، بار دیگر زکت نقشی محوری در طراحی و هدایت عملیات ها از ۶ اکتبر تا ۲۴ نوامبر ۱۹۱۵ داشت. این گفته در میان ارتش آلمان شایع بود: «هرکجا مکنسن هست، زکت هم هست؛ هرکجا زکت هست، پیروزی هم هست. » در ژوئن ۱۹۱۶ وی رئیس ستاد ارتش هفتم اتریش_مجارستان در گالیسیا شد، ارتشی که با ناامیدی در برابر تهاجم بروسیلوف ( از معدود تهاجمات موفق در طول جنگ. م ) مقاومت می کرد برگزیده شد. همچنین بعداً به عنوان رئیس ستاد گروه ارتش اتریش_مجارستان تحت هدایت آرشدوک کارل گردید، کسی که در نوامبر همین سال به عنوان آخرین امپراتور اتریش_مجارستان تاج گذاری کرد.
